Op deze pagina een overzicht van beroemde Fabergé "E -verzamelaars". Na de val van de Romanov Dynastie werd een groot aantal van de Keizerlijke Eieren door het nieuwe communistische regime naar het buitenland verkocht, deels omdat ze hard geld nodig hadden voor hun revolutie en deels ook omdat ze geen waarde hechtten aan wat ze de decadente uitspattingen van de Tsaren achtten.
In de twintiger en dertiger jaren van de vorige eeuw werd zo het merendeel van de Keizerlijke Eieren verkocht en pas in februari van 2004 zijn 9 Eieren, door de aankoop door Victor Vekselberg van een groot deel van de Forbes Magazine Collectie, op Russische bodem teruggekeerd.
Hieronder de belangrijkste verzamelaars, helemaal onderaan de pagina Armand Hammer, de eerste grote verzamelaar en helemaal bovenaan Malcolm Forbes, voor nu de laatste grote Ei-verzamelaar.
Malcolm Stevenson Forbes
(1919-1990)
(Klik op het kleine plaatje om een grotere afbeelding te zien).
Mr. Malcolm Forbes met de 11 Eieren waarvan toen werd gedacht dat ze Imperial Eggs waren. Nu worden het Springflowers Egg en het Resurrection Egg niet langer tot de categorie Keizerlijk gerekend.
Malcolm S. Forbes werd geboren op 19 augustus 1919 in Brooklyn, New York. In 1941, ging Forbes in het Leger van de Verenigde Staten. Hij kwam in actie in Frankrijk, België en Duitsland. Hij werd gewond vlak voor het Ardennenoffensief. Voor het tonen van initiatief, actie werd hem De Bronzen Ster en het Purple Heart toegekend. Na eervol ontslag uit het leger in 1946 trad hij in dienst bij zijn vader bij het Forbes Magazine. Hij werd na de dood van zijn vader in 1954, uitgever bij dit concern. Onder zijn leiderschap werd het een van de succesvolste zaken bladen met een oplage van 735.000.
Het lijkt erop dat het lot de namen Fabergé en Forbes samen heeft gebracht. Malcolm werd geboren op 19 augustus 1919, iets meer dan een jaar na de dood van Tsaar Nicholas II en het abrupte einde van de Romanov dynastie. Malcolm was geïntrigeerd door het werk van Peter Karl Fabergé toen hij voor het eerst las over de creaties die hij gemaakt had voor de Tsaren van Rusland. De herinnering aan deze geschiedenisles zat goed in zijn geheugen en toen hij vele jaren later op zoek was naar een kadootje voor zijn vrouw, werd zijn oog getrokken door een Fabergé doos. Hij werd direct gegrepen door de fantasievolle, artistieke waarde en de geschiedenis van het Huis Fabergé en voor hij het wist was hij een verzamelaar geworden.
Malcolm Forbes' eerste grote aankoop was het "Duchess of Marlborough Egg" in 1965. Hij kocht het op een veiling en het kostte bijna drie en half keer zoveel als voorafgaande aan de veiling werd geschat. Malcolm werd heen en weer getrokken tussen de opwinding over zijn spectaculaire aankoop en de angst dat hij er in zijn "veilingkoorts" teveel voor had betaald. Die angst werd echter snel weggenomen toen Alexander Schaffer, dé autoriteit op het gebied van Fabergé in Amerika in die jaren, zichzelf bekendmaakte als de andere bieder en hem uitnodigde om enkele Fabergé Eieren in zijn collectie te komen bekijken. Malcolm werd een serieuze verzamelaar en kocht achtereenvolgens het "1911 Orange Tree Egg (Bay Tree Egg)", "1894 Renaissance Egg" en het "1911 Fifteenth Anniversary Egg".
Meer nog dan door iets anders was Malcolm Forbes gefascineerd door de beroemde Keizerlijke Paas Eieren. Deze unieke kunstwerkjes waren de basis voor de hernieuwde belangstelling voor het werk van Fabergé. Met slechts een heel beperkt aantal beschikbaar in de verkoop, ontstond er een ei-race tussen Oost (Rusland) en West waarbij de winnaar de titel van "Eigenaar van de meeste Keizerlijk Eieren" zou krijgen.
In 1985, honderd jaar na de presentatie van het eerste Keizerlijk Ei, kwam er voor het eerst eentje beschikbaar via een veiling in Amerika. Het werd meteen een nieuw veilingrecord toen Malcolm Forbes het "1900 Cuckoo Clock Egg" aankocht. Na afloop van de veiling werd hem gevraagd of hij door zou gaan met de ei-race tegen de Russen en Malcolm Forbes antwoordde "eieren gaan meestal per dozijn" en hij zou gelijk krijgen!
Jaar na jaar, stuk voor stuk bleef Malcolm Forbes Fabergé verzamelen en het werd een van de grootste privé collecties ter wereld. In 1967, het jaar van het 50 jarige bestaan van het Forbes Magazine, werden de Fabergé werken voor het publiek tentoongesteld in het hal van het Forbes-gebouw. In 1978 werd er zelfs een speciale galerie gebouwd om het alsmaar groeiende aantal kunstvoorwerpen te kunnen herbergen. In 1985 veranderde Malcolm Forbes de hele benedenverdieping van het hoofdkwartier van zijn tijdsschrift in galerijen met vitrines waarin verschillende onderdelen van zijn verzameling werden tentoongesteld. Dat waren soms speelgoed bootjes of tinnen soldaatjes, en een wisselende expositie van manuscripten, tekeningen en foto's. Ieder jaar trok de expositie meer dan 60.000 bezoekers die profiteerden van de gelegenheid om deze schitterende kunstwerken te zien, en te delen in het plezier dat de familie Forbes had in het verzamelen.
In 1990 deed de Forbes Collectie mee aan een ongeëvenaarde expositie, "Fabergé, The Imperial Egg", en leende 9 Eieren uit aan het Armoury Museum in Moskou. Dit was een zeldzame en belangrijke gelegenheid waarbij het grootste aantal Fabergé Eieren bijeen gebracht werd, sinds de dagen dat de schatten van de Keizerlijke Familie in 1917 in beslag werden genomen. Na Malcolms onverwachte overlijden later in het zelfde jaar, kwam de collectie onder de hoede van zijn zoons, Steve, Bob, Chistopher en Tim.
In 2004 werd de collectie in een privé overeenkomst verkocht aan de Russische zakenman Victor Vekselberg. Dit gebeurde een aantal dagen voordat de collectie door Christie's' geveild zou worden. De familie Forbes verklaarde tegenover de pers: "Meer dan 80 jaar geleden zijn de schitterende Paaseieren en andere kunstwerken van Fabergé over de hele aardbol verspreid geworden. Onze vader is tientallen jaren gepassioneerd bezig geweest om veel van die stukken weer bij elkaar te brengen. Een van zijn grootste passies was het delen van zijn collectie met anderen, zowel in de Forbes Galerieën als in exposities over de hele wereld. De familie is dolblij dat in het licht van de nieuwe tijden in Rusland, het mogelijk is geworden om deze kunstschatten naar Rusland terug te brengen. Het is een fantastisch romantisch slot aan een van de mooiste verhalen uit de kunst geschiedenis".
(1957-)
In februari 2004 kocht Victor Vekselberg 194 Fabergé stukken van de Familie Forbes.
Daaronder waren 15 Fabergé Eieren.
Victor Vekselberg is geboren in 1957 in het Westelijke gedeelte van de Oekraïne. Hij studeerde in 1979 af in Moskou aan het instituut voor Transport. In 1993 werd hij voorzitter van de Raad van Bestuur van Renova, een van Ruslands meest progressieve investerings en ontwikkelings maatschappijen. In 1996 was hij verantwoordelijk voor de eerste interregionale fusie in de Russische metaal industrie, de Siberische Oeral Aluminium Maatschappij (SUAL) waarvan hij voorzitter is van de Raad van Bestuur.
In 1997 was hij de spil in de opzet van een samenwerkingsverband tussen Rusland en de Verenigde Staten dat de rechten verwierf van de Tyumen Oil Companie (TNK) dat spoedig het derde grootste Russische olie en gasbedrijf werd. Hij was verantwoordelijk voor de oprichting van een 50-50 joint-venture met British Petroleum in wat de grootste privé transactie was in de Russische geschiedenis. Op dit moment is hij voorzitter en vice-president van de joint venture TNK-BP. Victor Vekselberg wordt beschouwd als een van de drie rijkste mannen van Rusland.
Lillian Thomas Pratt
(1932-1947)
Lillian
Thomas Pratt was de echtgenote van de topman van General
Motors, John Lee Pratt. Mw. Pratt vormde haar verzameling Fabergé
in de jaren 1933 tot 1946. Ze verzamelde van alles, van de welbekende
Imperial Eggs tot een klein koper asbakje, gemaakt vlak voor de Russische
Revolutie. Lillian Thomas Pratt verwierf het "1896
Revolving Miniatures Egg", het "1898
Pelican Egg", het "1903
Peter the Great Egg", het "1912
Tsarevich Egg" en het "1915
Red Cross with Imperial Portraits Egg".
Koningin Mary, (1867-1953), Koningin Elizabeth (1900 -2002), Koningin Elizabeth II (1926-)
Het Engelse Vorstenhuis spreekt voor zich denk ik toch 
(1885 - 1971)
Marjorie Merriweather Post
(1887 - 1973)
Marjorie Merriweather Post was de oprichtster van General Foods, Inc. Ze was 27 toen haar vader overleed en zij de eigenaar werd van het snel groeiende Postum Cereal Company. In 1923 werd haar echtgenoot E. F. Hutton voorzitter van de Raad van Bestuur van Postum Cereal Company, en samen ontwikkelden ze een grotere variëteit in voedsel producten, waaronder Birdseye Frozen Foods. Dat bedrijf werd later de General Foods Corporation. Marjorie Merriweather Post verwierf het "1896 Twelve Monogram Egg" en het "1914 Catherine the Great Egg".
William (1819-1894) and Henry Walters (1848-1931)
Henry Walters, was net als zijn vader William Walters, een belangrijk man in de spoorweg business. In 1884 benoemden de directeuren van Atlantic Coast Line hem tot Algemeen Directeur. In 1902 zou hij daar de titels Vice-president en Voorzitter van de Raad van Bestuur aan toevoegen. Die positie zou hij houden tot 1931. Niet alleen zou hij bewijzen een zeer efficiënte zakenman te zijn door 32 aparte spoorwegmaatschappijen te fuseren tot één grote, ook was hij een wereldbekende kunst verzamelaar.
Zijn vader, William Walters, die zijn geld had verdiend in likeur, begon samen met zijn vrouw Ellen, kunst te verzamelen. Triest genoeg overleed Ellen toen ze in Parijs waren, maar William ging door met het opsporen en aankopen van kunst. Henry, een teenager, en zijn zusje, Jennie, brachten hun jeugd door op Parijse scholen en raakten thuis in een andere wereld van fijne schilderijen, beeldhouwwerken, tapijten en interieurs. Zij zagen hoe hun vader een kunstcollectie samenstelde en dat bracht een vuur in de jonge Henry op gang dat nooit meer zou doven en een band smeedde tussen William en Henry Walters. Als volwassene trad Henry in de voetsporen van zijn vader en verzamelde kunstwerken die tentoongesteld zouden worden in de kunstgalerie in Baltimore.
In New York, begin 1903, zat Henry Walters in het uitvoerende bestuur van het s Metropolitan Museum of Art, en 10 jaar later werd hij daarvan Vice-president, een functie die hij de rest van zijn leven zou behouden. Zijn ervaringen in een aantal museumcomités zijn er waarschijnlijk oorzaak van dat er een omslag kwam in zijn verzamelwoede na de Eerste Wereld Oorlog. Henry Walters bleek minder begaan met het verwerven van werken uit verschillende disciplines maar meer toegelegd op objecten met een grote historische of artistieke betekenis.
Spoedig had Henry de drie gebouwen die hij in 1900 kocht, omgetoverd in een palazzo-achtig gebouw dat voor het publiek open ging in 1909. Hij overleed in 1931, en liet het gebouw en de inhoud na aan de stad Baltimore, "ten behoeve van het publiek".
Koning Faroek van Egypte
(1920 - 1965)
Koning Faroek, de eerste Koning van Egypte, die regeerde van 1936 tot 1952, was een zeer productief verzamelaar. Zijn smaak voor het vreemde en ongewone was de aandrijving voor de verzameling van diverse collecties uit de hele wereld. Zijn muntencollectie omvatte zo'n 8500 gouden munten en penningen. De bezittingen van Koning Faroek toen hij aftrad, werden vergeleken met de inhoud van Versailles in 1793!
Na de Tweede Wereldoorlog verkeerde Egypte in staat van chaos, speciaal na de nederlaag in 1948 tegen Israël. De Vrije Officieren (een groep dissidente militaire officieren), geleid door Abdel Nasser, wierp het door Engeland gesteunde bewind van Koning Faroek omver op 23 juli 1952. (Een gebeurtenis nu bekend als de Revolutie van 1952). Drie dagen later had de Koning troonsafstand gedaan en werd de eerste onafhankelijke Arabische Republiek Egypte gesticht. Nadat Koning Faroek gedwongen werd het land in 1952 te verlaten werd de hele Faroek Collectie geveild bij Sotheby's in Cairo. (Als de collectie toen niet zou zijn verkocht, dan had Egypte nu de grootste kunstcollectie ter wereld!).
De nieuwe Egyptische regering beklaagde zich bij Sotheby's dat de prijzen zo laag waren. Maar Faroek had zóveel verzameld, waaronder talrijke werken van Fabergé, dat het dagen en dagen duurde voor alles verkocht was en dat "enkele stukken" vaak uit drie delen bestonden. De twee Faroek Fabergé Eieren, het "1906 Imperial Swan Egg" en het "1898 Kelch Hen Egg" brachten relatief gezien goede prijzen op.
Faroek, de laatste koning van Egypte, leefde nog dertien jaar nadat hij was afgezet, maar niets voor zijn afzetting, noch iets na zijn afzetting was zo gedenkwaardig als zijn woorden bij het verliezen van de troon: "Binnenkort zullen er nog maar vijf koningen zijn; die van Engeland, en die van de Harten, de Schoppen, de Klaveren en de Ruiten!".
Faroek stierf in 1965 in Rome en werd in stilte begraven in de Ar Rifai moskee in Cairo, Egypte.
Edouard-Marcel Sandoz (1881-1971)
Maurice-Yves Sandoz (1892-1958)
(1885-1965)
India Early Minshal was in de dertiger jaren van de vorige eeuw, één van de vijf belangrijke Fabergé verzamelaars in de Verenigde Staten. Zij verwierf het "Lapis Lazuli Egg" and the "1915 Tsar Imperial Red Cross Triptych Egg".
Zij bemachtigde het Lapis Lazuli Egg en het 1915 Keizerlijke Red Cross Triptych Egg. India Early Minshall werd geboren in Columbus, Ohio, US. In 1906 trouwde zij met Thaddeus Ellis Minshall, die een financieel succesvolle zakenman werd. Tegen 1920 waren de Minshalls verhuisd naar Cleveland waar Mr. Minshall de Pocahontas Oil Company stichtte. Hij verkocht het bedrijf in 1928 en stierf in 1930.
Beide Minshalls waren geinteresseerd in pre-revolutionaire Russische geschiedenis en kunstwerken en hadden een bibliotheek verzameld die gewijd was aan deze onderwerpen. Het was echter pas na Mr. Minshall's overlijden dat India Russische kunst begon te verzamelen. Haar eerste Fabergé object, een rhodonite klok, werd gekocht in 1937 voor $250.00 van de Hammer Galleries in New York. In maart 1943 kocht ze het Imperial Red Cross Egg voor $4,400.00. Mrs. Minshall ging door met verzamelen tot 1961 waarbij zij kocht van de Hammer Galleries en A La Vieille Russie, beide in New York City. Zij overleed in 1965. (Tekst bron en lees meer! - Engelstalig)
Albert Alexandre Louis Pierre Grimaldi (Monaco, 14 maart 1958)
sinds 6 april 2005 regerend vorst van Monaco.
Prins Albert is de oudste en enige zoon van prins Reinier III en prinses Grace (de voormalige Amerikaanse filmster Grace Kelly). Hij heeft 2 zussen: erfprinses Caroline (1957) en prinses Stephanie (1965). Zijn vader, Prins Reinier III, was een kleinzoon van Prins Louis II en Prinses Charlotte aan moederskant, en zoon van Prins Pierre, Graaf van Polignac. Hij volgde zijn grootvader op in mei 1949.
Gedurende de regeerperiode van Prins Reinier, een van de langste in de geschiedenis van Monaco, heeft hij de banden met bedrijven uit de vorige drie regeerperiodes verstevigd en uitgebreid, zowel op politiek, diplomatiek, internationaal, economisch en sociaal gebied. Door landwinning uit zee heeft hij het gebied van Monaco met een vijfde uitgebreid.
In 1997 herdacht Monaco dat het 700 jaar geleden was dat de familie Grimaldi zich op de rosts van Monaco vestigde. In 1999 herdacht het vorstendom dat Prins Reinier III 50 jaar op de troon zat. Reinier III overleed op 6 april 2005 en werd op 12 juli 2005 opgevolgd door zijn zoon Prins Albert.
Dorothy and Artie McFerrin - USA
Foto credit en een beetje meer info over het stel
(Link hierboven niet meer werkend)
Eerste tentoonstelling van de McFerrin Collection 2009 - 2010. Opening 1 february 2013 Houton, Texas, US,
Fabergé: A Brilliant Vision. Lees meer! (Engelstalig)
Hieronder de twee allereerste "verzamelaars" van Fabergé's Imperial Easter Eggs. Dit zijn de Amerikaan Armand Hammer die tien Imperial Easter Eggs uit Rusland wist te bemachtigen, en de Brit Emanuel Snowman die er negen te pakken kreeg.
Armand Hammer (1898-1990) - 10 Eieren
De man die er in slaagde de meeste Fabergé Eieren te krijgen, Armand Hammer,was een man die in de Verenigde Staten heel bekend was. Hij was ondernemer en president van Occidental Petroleum, een persoonlijk vriend van Lenin en zoon van de vader die de stichter was van de Communistische partij in de Verenigde Staten.
Toen hij zag dat de schatten van de Romanov dynastie in vergetelheid belandden, kocht deze eminente zakenman en sympathisant met het socialisme, tien Eieren en bracht die in de vroege jaren 30 naar Amerika. Hammer promootte de verkoop van deze kunstwerkjes maar in die Depressie Jaren hadden zelfs de meest stabiele Amerikaanse fondsen een flinke klap gekregen. Een vriend van Hammer bekeek eens de Fabergé Eieren en zei dat hij ze schitterend vond, maar dat ze, om eerlijk te zijn, "niet eetbaar" waren.
In 1931 arriveerde Hammer in New York met duizenden Russische kunstwerken die verkocht moesten worden uit naam van de Sovjets. Er was echter geen geld, in de diepe depressiejaren was niemand geïnteresseerd, totdat hij op het idee kwam om ze aan de man te brengen via winkels. Hij reisde van de Oost naar de Westkust, waarbij hij in iedere grote stad een stop maakte en een lezing hield in de grotere warenhuizen. Hij vertelde over de kunstschatten en over hoe hij ze ontdekt had. En het idee sloeg aan!
In die jaren waren er in de Verenigde Staten vijf belangrijke verzamelaars. Dat waren, Matilda Geddings Gray, Lillian Thomas Pratt, Marjorie Merriweather Post, India Early Minshall en Malcolm S. Forbes. Hoewel sommige Eieren op veilingen verkocht werden voor maar vier of vijfhonderd dollar, duurde het vele tientallen jaren voordat de Fabergé Eieren werden herkend als prachtige kunstwerkjes en de erkenning kregen die ze verdienden. Nu zijn ze vele miljoenen dollars waard!
Emanuel Snowman (1919 - 1902) - 9 Eieren
Emanuel Snowman in Wiki: (vertaling aw)
Emanuel Snowman OBE MVO (25 January 1886 – 27 February 1970) was een Britse juwelier, lokale politicus en Joodse gemeenschapsleider. Hij begeleidde de opening van de Londense vestiging van de Llandudno juweliers Wartski, zijnde gehuwd met de dochter van de oprichter, Morris Wartski, om te zijner tijd zelf president-directeur te worden.
Emanuel Snowman werd geboren in Hampstead, Londen, zoon van Abraham Snowman (1849–1918), een handelaar in schilderijen, en zijn vrouw Rachel die beiden geboren waren in Polen.
Onder leiding van Snowman ontving Wartski verschillende Koningklijke onderscheidingen en Koningin Mary was een graag geziene klant.
Vanaf 1925 bezocht Snowman regelmatig Rusland. Vaak reisde hij samen met Armand Hammer en beiden hadden een goede relatie met de Soviet authoriteiten, waardoor Snowman in staat was vele buitengewone kunstwerken te bemachtigingen, waaronder negen Fabergé Eieren, bedoeld voor verkoop in Londen. Deze eieren verwief hij in de jaren 1925 tot 1938.
Zijn zoon Kenneth Snowman (1919 - 2002) werd op zijn beurt president direkteur van Wartski, net als weer diens zoon Nicholas (geboren in 1944) nu.
Zowel Armand Hammer als Kenneth Snowman hebben beiden ook andere Fabergé Keizerlijke Eieren in hun bezit gehad,
maar zover als ik weet, zijn de hierboven getoonde Eieren door hen rechtstreeks uit Rusland aangeschaft.
Pagina bijgewerkt: 2019-01-05
